Is het je wel eens opgevallen hoeveel mensen een denkfout
maken? Er wordt door iemand iets geroepen en een ander neemt het klakkeloos
over en vertelt het weer door aan de volgende. Zo gaat de roddel razendsnel en
weet ineens iedereen het. Behalve degene waar het daadwerkelijk om gaat. Vaak
weet diegene van niets, omdat niemand de ballen heeft het ook even te checken.
Soms hoort diegene het ineens in de supermarkt. ‘Gefeliciteerd met je
zwangerschap!’ Een paar vragende ogen zijn het resultaat. ‘Zwanger? Ik ben
helemaal niet zwanger…?’
Bij mijn opleiding draait alles om de waarheid.
Journalistiek is geen verzonnen verhaaltje vertellen; het is het achterhalen
van de waarheid. De Privé en de Story uitgezonderd. Je hoort iets, een gerucht,
een roddel of een bijzonder verhaal en dan ga je een stap verder: is het wel
waar? Je gaat niet iets in de krant zetten, wat nooit gebeurd is. Je gaat geen
leugens vertellen. En daarom heb ik een hekel aan mensen die niet eerst iets
checken en het zo weer verder vertellen. Het is schijnheilig, lamzakkerig en
achterbaks gedoe. Jammer genoeg gebeurt het veel te vaak dat een roddel wordt
doorgegeven, zonder de waarheid eerst te checken bij de persoon waar het
daadwerkelijk om gaat.
En natuurlijk wordt er geroddeld in een dorp, groep of
klas. Een beetje roddelen is ook niet zo erg. Iedereen doet het af en toe, maar
hoe je het doet, bepaalt wat voor persoon je bent. Hoor je iets ergs, neem je
het over en vertel je het zo weer door is erg. Roddelen achter iemands rug om
en vervolgens poeslief doen tegen diegene is achterbaks. Gezonde roddels over
iemand die dronken was en van de trap viel zijn lang niet zo schijnheilig als
verhalen expres de wereld inbrengen, terwijl het iemand echt kan schaden.
Roddel met een zekere vorm van respect en denk eerst na voor je iets
doorvertelt.