Kon ik het maar zeggen! En tegelijkertijd hoor ik het met
stomme verbazing aan. Ik denk koortsachtig na in de supermarkt of het de
maaltijdsalade van drie euro met sla en wat kleine stukjes kip wordt of toch de
salade met pasta, sla en stukjes kip van vier euro.
Een ‘knieperd?’ Soms
misschien wel, maar niet als het over kleding of feestjes gaat. Dan ben ik mijn
bankrekening ineens vergeten.
Een bankrekening met zes of negen nullen is wel een droom
van mij. Mijn kledingkast volproppen met dure merken zoals Chanel of Prada.
Meerdere tassen van Louis Vuitton, alsof het plastic zakjes zijn. En schoenen,
heel veel schoenen van Jimmy Choo of Christian Louboutin. Tja, dromen mag. Hoewel
de kleding van H&M of Zara in mijn ogen soms nog mooier is. Maar als je het
kunt betalen, dan kun je ook kiezen. Ik wilde dat ik dan kon zeggen: “Ach, doe
ze maar allebei!”
Nog niet zo lang geleden was ik op een feestje waar een
meisje vertelde over haar baas. Hij is behoorlijk rijk en een groot autoliefhebber.
In zijn garage heeft hij al een aantal Porsches staan, maar daar kon er nog wel
eentje bij. Hij ging naar de garage toe en bekeek de auto’s in de showroom. Zijn
oog viel op een blinkende witte Porsche, maar iets verderop stond nog eentje in
het rood. Hij dacht even na en sprak toen de magische woorden: “Doe ze maar
allebei…”
Op het feestje zeiden we gekscherend dat wij dat soort dingen doen
met chips of koekjes. Dan nemen we chips én koekjes. En heel misschien doen we
het ook nog wel met twee leuke shirtjes of geurtjes, maar met auto’s? Dat zal
niet zo snel gebeuren. Ik gun het de beste man van harte en stiekem droom ik
ook van het moment dat ik zoiets kan zeggen. En dan geen Porsche, maar
misschien wel twee of drie Jimmy Choo pumps van elk negenhonderd euro die ik
dan dolgraag in mijn kledingkast laat staan, omdat ik ten eerste mijn enkels
zal breken op die stelten van tien centimeter of hoger. En ten tweede: ze
zouden maar vies worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten