woensdag 24 oktober 2012

Schaamrood (column Stellingwerf 24-10-2012)


Het is pijnlijk als je tegen iemand zegt dat hij om het afstapje moet denken, maar jij zelf er keihard overheen struikelt. Het is pijnlijk als je op hoge hakken door de trein loopt, maar de trein hard afremt waardoor je op iemands schoot valt. Het is pijnlijk als je vrolijk naar iemand terugzwaait, maar je erachter komt dat diegene helemaal niet naar jou zwaait. Hij zwaait naar iemand achter jou en kijkt jou nu met een heel vreemde blik aan. Het is pijnlijk als je een oer stomme dt-fout in de Stellingwerf maakt, terwijl je journalistiek studeert. Het is pijnlijk als je op een overvol feest in janken uitbarst, omdat je het leven even niet eerlijk vindt. Het is pijnlijk als je denkt dat je er mooi uit ziet in een restaurantje, maar je mascara aan je vingers hebt zitten en je die op je gezicht hebt uitgesmeerd. Nota bene de ober wijst jou erop. Het is pijnlijk als je een parkeergarage eng vindt en jouw auto halverwege uitvalt. Hoe kom je nu omhoog?

Ik denk dat ik mijn punt nu wel gemaakt hebt. Het leven, in dit geval die van mij, zit vol pijnlijke momenten. Ik ben nu twintig en heb al zoveel pijnlijke momenten meegemaakt. Sommigen te erg om hier te schrijven. Bij iets pijnlijks voel ik dat mijn wangen steeds roder gaan kleuren. Ik wil wel iets zeggen om het voorval mee te verdoezelen, maar dat gaat niet. De aandacht is al op mij gevestigd. Ik kom er dit keer niet meer onderuit. Hier en daar een zweetdruppeltje op mijn voorhoofd. Pijnlijke momenten zijn vooral gĂȘnant op dat moment. Iets later kan ik er vaak wel om lachen. Of ik word uitgelachen.

Samen met mijn goede vriendinnetjes bespreken we onze pijnlijke momenten af en toe. Ik ben niet de enige die ze meemaakt. Met zijn allen kunnen we er vaak hard om lachen. Moet je nagaan dat we over een jaartje of vijftig nog veel meer pijnlijke momenten zullen kennen, naast al die leuke momenten. Misschien kunnen we de dingen uit onze jeugd dan nog herinneren en denk we er met een gevoel van geluk aan terug, terwijl we nu soms willen huilen om de pijnlijke momenten. Apart eigenlijk dat je op zo’n jonge leeftijd al zoveel hebt meegemaakt. Wat staat de toekomst je dan nog te wachten? Een beetje bibberig gaan we dapper verder!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten