woensdag 27 maart 2013

Vooroordelen? Weg ermee! (Stellingwerf column)


Ik heb vorige week twee jonge mensen geïnterviewd die op hun 15e en 19e ouders zijn geworden. Nu zijn ze 18 en 22, maar al zo veel ouder dan hun leeftijdsgenoten. Ik vond het een indrukwekkend verhaal. Ze woonden in de buurt van Assen, maar zijn naar Amsterdam verhuisd om het werk, maar ook omdat ze de vooroordelen zat zijn. ‘In een dorp wordt ontzettend veel geroddeld. Als je vriendin 15 is en zwanger? Reken maar dat iedereen je dan in de gaten houdt.’

Ergens begrijp ik het wel. In een dorp kent iedereen elkaar zo’n beetje. ‘Heb je ’t al gehoord?’ is een veelgehoorde zin als je bij iemand op de koffie gaat. Het gaat al snel over andere buurtbewoners of kennissen. In een dorp is er een sterke mate van sociale controle, maar er bestaan blijkbaar ook veel vooroordelen over, in dit geval, jonge ouders.

Op tv zien we de probleemgevallen. Amerikaanse series laten een beeld zien van jonge, overdreven en onverantwoordelijke meisjes die hun kind bij hun moeder laten om zelf te gaan feesten. Ze blijven tijdens de zwangerschap rustig doorroken. De man in kwestie is altijd een egocentrische zak die ruzie maakt met het meisje en uit beeld verdwijnt of in de bak belandt. Is dit beeld waarheidsgetrouw? Natuurlijk niet. Het komt heus wel voor, maar vergis je niet. In de tv-wereld is veel voorgekauwd, in scene gezet of er is geknipt in het materiaal, alsof het lijkt dat mensen altijd ruzie hebben.

Laten we met zijn allen eens met een open blik naar de wereld kijken. Gooi al die vooroordelen over de boeg en vraag eens oprecht of het jonge meisje het redt en hoe ze het vindt om zo jong moeder te zijn. Ik weet zeker dat je versteld zult staan van het doorzettingsvermogen en doortastendheid van deze jonge ouders. De mensen die ik geïnterviewd heb, zijn al heel jong volwassen geworden. Dat merk je aan alles. Ze hebben een grote mate van verantwoordelijkheid en staan zelfverzekerd met beide benen op de grond in de wereld, met een ontzettend schattig zoontje aan hun handen. ‘Spijt? Absoluut niet,’ zeggen ze allebei in koor aan het einde van het interview.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten